zakwilić

zakwilić
zakwilić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, zakwilićlę, zakwilićli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwykle o dziecku: zapłakać cicho, żałośnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chore dziecko zakwiliło. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych ptakach: zaśpiewać cicho, delikatnym głosem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Za oknem zakwiliły skowronki. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zakwilić — dk VIa, zakwilićlę, zakwilićlisz, zakwilićkwil, zakwilićlił 1. «zapłakać cicho i żałośnie (zwykle o dziecku)» Dziecko zakwiliło w łóżeczku. 2. «o niektórych ptakach: wydać cichy głos, zaśpiewać» Słowik zakwilił w ogrodzie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”